Page 15 - МЕЛЬНІКАВА В.П. Жыве ў сэрцы вобраз маці любай

Шчыры дзякуй, дарагая мама, што выклікала ў мяне цікавасць
да чытання, што разам з кнігаю я расла. І ў школу, раней вызначанага
тэрміну, пайшла”. Так, праз дзесяцігоддзі, за ўсё, што маці і тата
зрабілі для мяне на пачатку майго жыццёвага шляху, сказала я словы
ўдзячнасці і падзякі дарагой і любімай матулі.

Тата, на вялікі жаль, рана пайшоў з жыцця. Яго не стала 9
красавіка 1953 года. І вайна падарвала здароўе таты, і працы ён
аддаваў усяго сябе.

Саша прысвяціў тату надзвычай прачулыя вершаваныя радкі:

Он сердцем жил
И умер от него,
Бесхитростного
Сердца своего.
Он конюх был
И так коней любил,
Что обо многом
На земле забыл.
Заполнив жизнь
Любовью и трудом,
Забыл, счастливый,
О себе самом.
И верный конь
Под сень густых берёз
Его в ночное
Навсегда увёз.

Адна гадавала чатырох дзяцей

У сорак чатыры гады мацi засталася ўдавой. Праз многія
дзесяцігоддзі яна пранесла каханне да таты. Адна гадавала нас,
чатырох дзяцей. Нам прысвяціла ўсё сваё жыццё. Абавязкі ж матулі
такія святыя і такія складаныя.

13