Бялыніччына турыстычная

Паселішча продкаў

Прамінаючы сасоннік з яго пярнатым “насельніцтвам”, выходзіш на луг. На супрацьлеглым беразе Друці невялічкая вёска Ліпск прытулілася да двух велічных курганоў. Курганы ўражваюць і вабяць узабрацца на іх.
Чый яны твор: чалавека ці прыроды? Калі стварыла іх прырода, то адкуль столькі сіметрыі і прапорцый?
Тубыльцы распавядаюць, што даўным-даўно на курганах былі паселішчы старажытнага чалавека. У свой час мясцовыя жыхары адкапалі на іх старадаўнія кастрышчы.
Курганы – гэта памяць аб нашых далёкіх продках, напамін берагчы родную зямлю, шанаваць мінуўшчыну Айчыны.

КРЫНІЦЫ ІНФАРМАЦЫІ:
Рыняк, С. Прыцягальная чароўнасць родных мясцінаў : [Аб падарожжы паўночнай часткай Бялыніччыны] / Сяргей Рыняк // Зара над Друццю. – 2010. – 18 жніўня. – С. 5.