Радзіма – гэта вельмі ёмістае па сваім змесце паняцце. У яго ўкладваецца вельмі глыбокі і шматгранны сэнс. І першае, з чаго пачынаецца радзіма для кожнага чалавека – гэта яго сям'я, гэта значыць самыя дарагія і блізкія людзі. У кожнага з нас ёсць свае любімыя месцы, якія нам падабаюцца яшчэ з дзяцінства, і з якімі ў чалавека ёсць свае ўспаміны і асацыяцыі. А што можа быць больш цудоўным тых успамінаў, якія захаваліся ў чалавека? Асабліва калі гэта прыемныя ўспаміны, і тым больш звязаныя з дзяцінствам. Таму Радзіма – гэта і тыя родныя сцяжынкі, па якіх чалавек хадзіў з дзяцінства, і знаёмыя завулкі, скверы і паркі, азёры і ўсё астатняе – у кожнага ж свае асацыяцыі і ўспаміны.

Прапануем вашай увазе краязнаўчыя электронныя рэсурсы Вішоўскай сельскай бібліятэкі пад агульнай назвай «Вішоўскі край».

Электронный ресурс
«Хранят страницы горький след войны»
(2021г.)

Прошло много лет с тех пор, как отгремели праздничные салюты победного 1945 года. Время заровняло окопы, на полях бывших сражений колосятся хлеба, заново отстроены разрушенные фашистами города и сёла. Постепенно следы войны исчезают с лица Земли, но эхо её до сих пор не затихает в людских душах.
Мы обязаны помнить всё.
Забыть прошлое – значит предать память о тех, кто отдал жизнь и сражался за наше будущее.
Так давайте же перелистаем страницы, запечатлевшие партизанские будни, трудные переходы, боевые операции и потери товарищей.
Предлагаем вашему вниманию оцифрованные дневниковые записи рядового партизана Леонида Акимовича Копыткова «Хранят страницы горький след войны».
Открыв электронный документ, вы ознакомитесь с биографией партизана, с сохранившимися документами и фотографиями. Перелистывая всё дальше и дальше его страницы, вы увидите на развороте, что слева располагается оцифрованная страница (факсимиле) из оригинального дневника, полностью сохраняющая авторский стиль, а справа – его печатная версия.
20-летний партизан 208-го партизанского полка обращается к нам со страниц дневника из далекого 1943 года, с безграничным патриотизмом, любовью к Родине, людям, стоявшим насмерть за ее честь, свободу и независимость.
Эти записи – сама жизнь, в них нет ни грамма вымысла. Все описанные события происходили в действительности.
Электронный ресурс предназначен широкому кругу пользователей, всем тем, кто интересуется историей своей малой родины, жизнью своих земляков, а также любителям краеведения.

І светлы бярозавы гай, і цяністая дуброва, і звонкі бор, і блакітнае возера, і пяшчотная рэчка, і маленькі ручай, і зялёная летняя сенажаць з духмянымі кветкамі і травой, і балота ля вёскі, і птушыны спеў у лясах і парках, і шмат іншае – усё гэта наша беларуская зямля – наша нацыянальнае багацце, неацэнная спадчына, якую мы абавязаны ўсяляк захоўваць і прымнажаць. Тады зямля малой радзімы, дзе мы жывём, працуем, граем вяселлі, гадуем дзяцей, спяваем песні, заўсёды будзе багатай, прыгожай і шчодрай.

База данных
«Они прошли по той войне. Воины-интернационалисты Вишовщины»
(2019г.)

В честь Дня памяти воинов-интернационалистов и 30-летия со дня вывода ограниченного контингента советских войск из Афганистана была создана эта база.
Афганская война – это важная страница в истории нашей страны. Это дни и годы, боль и потери, доблесть и героизм наших солдат и офицеров. В этой далекой стране, за девять военных лет, с гордостью прошли испытания на прочность характера, мужество, готовность оказать помощь и выручку, сотни уроженцев Могилёвщины, которые и по сей день достойно трудятся на благо родных регионов и Беларуси, вносят личный вклад в укрепление согласия в обществе, воспитание подрастающих поколений в духе патриотизма, стойкости и самоотверженного служения Отчизне.

Историко-документальная база данных
«История семьи Казимира и Веры Гарновских»
(2017г.)

Страницы базы знакомят с жизнью первого председателя колхоза «Красный боец», организованного в 1929 году в деревне Круки Вишовского сельского Совета Белыничского района Могилёвской области, Казимира Гарновского.
Воспоминаниями делятся Тамара Горбулёва – дочь Казимира Гарновского, а также его внучка Галина Мельниченко.
Интерес представляют подлинные документы и фотографии из личного архива Тамары Горбулёвой и Галины Мельниченко.

Краязнаўчы маршрут па славутых мясцінах вішоўскай зямлі
«А я люблю мясціны свае родныя»
(2017г.)

Малая Радзіма. Яе вобраз уяўляецца намі па-рознаму. Але ў той жа час ён адзіны і непаўторны, як колер сонца, як голас маці, як тыя прасёлкі, па якіх хадзілі прадзеды. У кожнага чалавека ёсць Радзіма, і кожны любіць яе. Любіць месца, дзе нарадзіўся і жыве. Любіць родную прыроду, свой народ. Любіць сваю родную мову і песні свайго народа, казкі, танцы, кнігі… Без бацькаўшчыны і без свайго народа чалавек не можа жыць.
Не толькі багатую прыроду пакінулі нам продкі. Як эстафету, перадалі яны сваю старажытную гісторыю. Да нашых дзён засталіся здзірванелыя курганы ды сівыя легенды. Крочаць сцяжынкамі следапыты і ажывае мінуўшчына…

Виртуальное путешествие
«Живопись, которая звучит: Павел Димитриади»
(2017г.)

Предлагаем совершить виртуальное путешествие по жизненному и творческому пути художника, пейзажиста, мастера тематической картины, автора герба Могилёвской области - Павла Димитриади.

База дадзеных
«Вайна. Перамога. Памяць»
(2017г.)

У гады Вялікай Айчыннай вайны Беларусь страціла кожнага трэцяга жыхара, але нават залітая крывёю мільёнаў людзей, разрабаваная і напаўразбураная, краіна не здавалася. Праз многія дзесяцігоддзі памяць аб подзвігу народа, які ўнёс найвялікшы ўклад у Перамогу над фашызмам – святая.
Сярод 34,4 млн. савецкіх воінаў, якія ўдзельнічалі ў баявых дзеяннях на франтах Вялікай Айчыннай вайны, звыш 1,3 мільёна - беларусы і ўраджэнцы Беларусі.

Прапануем вашай ўвазе базу дадзеных «Вайна. Перамога. Памяць». База дадзеных уключае біяграфіі і ўспаміны ветэранаў і ўдзельнікаў Вялікай Айчыннай вайны Вішоўскага краю, матэрыялы аб помніках і абелісках, узведзеных на тэрыторыі Вішоўскага сельскага Савета ў гонар удзельнікаў тых трагічных падзей.
Слава ім і нізкі паклон за вялікую любоў да Радзімы, адданасць свайму народу, за гераічныя подзвігі.