На паўднёвай ускраіне вёскі Стараселле захаваўся курганны могільнік (2 насыпы), які сведчыць аб засяленні гэтых месц у далёкай старажытнасці.
Сучасная вёска вядома па пісьмовых крыніцах з 17 ст. У 1681 г. ў валоданні Галоўчынскага дамініканскага касцёла. Паводле перапісу 1897 г. 22 двары, 165 жыхароў. У 1907 г. ў Эсьмонскай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерніі, 170 жыхароў. У 1917 г. 181 жыхар. З лютага да кастрычніка 1918 г. акупіравана германскімі войскамі. У 1926 г. 33 двары, 185 жыхароў.
У 1931 г. арганізаваны калгас «Чырвоны араты».
У Вялікую Айчынную вайну з 02.07.1941 г. да 29.06.1944 г. акупіравана нямецка-фашысцкімі захопнікамі. У лістападзе 1943 г. гітлераўцы спалілі 29 двароў, расстралялі 3 жыхароў. 4 вяскоўцы загінулі на фронце. Паводле перапісу 1959 г. 98 жыхароў, у 1970 г. 81 жыхар. У 1986 г. 106 жыхароў, цэнтр калгаса «Іскра», дзейнічалі клуб, пачатковая школа, магазін, бібліятэка, аддзяленне сувязі, аўтаматычная тэлефонная станцыя.
У 2007 г. – цэнтр УКСП «Саўгас «Іскра», школа-сад, бібліятэка, клуб, фельчарска-акушэрскі пункт, адзяленне сувязі, сталовая, магазін. Прамалінейная мерыдыяльная вуліца, забудова двухбаковая, шчыльная драўлянамі сялянскімі хатамі з прысядзібнымі ўчасткамі.

Стараселле : [вёска ў Бялыніцкім раёне] // Гарады і вёскі Беларусі : Магілёўская вобласць : энцыклапедыя : у 8 т. / рэдкалегія: Г. П. Пашкоў [і інш.]. − Мінск, 2008. – Т. 5 : кн. 1. – С. – 393