Назва вёскі Лямніца вяртае нас да тых народаў і плямёнаў, якія засялялі тэрыторыю нашай краіны ў старажытныя, яшчэ даславянскія часы. Яны пакінулі пасля сябе шмат назваў рэк і азёр. Славяне пазней перанялі гэтыя назвы цалкам альбо прыстасавалі іх да сваёй мовы. Верагодна, тапонім Лямніца мае фіна-вугорскія вытокі. А справа вось у чым. Вёска Лямніца размешчана на беразе ракі Лямнічанка. Назвы рэк з асновай «−лем/ −лям/− лім» з`яўляюцца роднаснымі і пашыраны на вялікай тэрыторыі ад украінскіх Карпат да Урала. Вось толькі некаторыя з іх: рэкі Лімніца на захадзе Украіны, Лімна − у Аршанскім і Горацкім раёнах, Лема − ва Удмурціі і Кіраўскай вобласці Расіі, Лемва − у Рэспубліцы Комі. Пры гэтым назіраецца пэўная тэндэнцыя: чым далей на поўнач, тым больш назваў рэк з коранем « −лем−». У Карэліі лемніцай або леміцай называюць дрыгву. Выходзіць што назва вёскі Лямніца мае фіна-вугорскія вытокі і магла азначаць на мове старажытных насельнікаў нашай зямлі паселішча, якое знаходзіцца ў забалочанай мясцовасці.
На паўднёва-заходняй ускраіне захавалася гарадзішча ранняга жалезнага веку, што сведчыць аб засяленні гэтых месц у глыбокай старажытнасці.
Па пісьмовых крыніцах вядома з 18 ст. У архіўных матэрыялах значыцца як вёска, у Магілёўскай акрузе Магілёўскай губерніі. У 1785 г. ў складзе маёнтка Галоўчын Магілёўскага павета, 5 двароў, 30 жыхароў. У 1834 г. 48 жыхароў, у 1847 г. ў складзе маёнтка Рафалава Магілёўскага павета, уласнасць памешчыка І. Савіцкага, 10 двароў 65 жыхароў. У 1880 г. 14 двароў, 82 жыхары. Апрача земляробства частка вяскоўцаў займалася нарыхтоўкай лясных матэрыялаў для драўляных вырабаў. Паводле перапісу 1897 г. 19 двароў, 147 жыхароў, у Нежкаўскай воласці. У 1909 г. 21 двор, 153 жыхары. З лютага да кастрычніка 1918 г. акупіравана германскімі войскамі. У 1926 г. 71 двор, 380 жыхароў. У 1930 г. арганізаваны калгас імя С.М.Кірава. У Вялікую Айчынную вайну з 02.07.1941 г. да 29.06.1944 г. акупіравана нямецка-фашысцкімі захопнікамі. 25 вяскоўцаў загінулі на фронце. Паводле перапісу 1970 г. 85 жыхароў. У 1986 г. 236 жыхароў, цэнтр калгаса «Ленінскі заклік», дзейнічалі комплекснапрыёмны пункт бытавога абслугоўвання насельніцтва, Дом культуры, бібліятэка, васьмігадовая школа, дзіцячы сад, фельчарска-акушэрскі пункт, магазін, аддзяленне сувязі, аўтаматычная тэлефонная станцыя. У 2002 г. 102 гаспадаркі. 287 жыхароў.
Праект планіроўкі і забудовы распрацаваны ў 1979 г. ў інстытуце «Магілёўграмадзянпраект». Планіровачную структуру складаюць 2 паралельныя паміж сабой вуліцы шыротнай арыентацыі. Забудова двухбаковая, шчыльная, пераважна драўляная. Непадалёку ад грамадскага цэнтра, што на галоўнай вуліцы, узведзены двухпавярховыя 8-кватэрныя мураваныя дамы.
У вёсцы Лямніца знаходзіцца помнік на ўшанаванне памяці землякоў, савецкіх воінаў, якія загінулі ў час Вялікай Айчыннай вайны.

Лямніца // Бялыніччына : краязнаўчы энцыклапедычны даведнік / Уклад. М. Карпечанка . − Мінск : Выдавец В. Хурсік, 2011. − С. 82.
Зара над Друццю. – 2012. – 5 снежня. − С. 2.